1. Justitieminister Verlinden pleit voor alternatieve straffen
Justitieminister Annelies Verlinden (cd&v) stelt voor om bij bepaalde misdrijven werkstraffen te overwegen in plaats van celstraffen. Het voorstel kadert in de aanpak van de overbevolking in gevangenissen en moet bijdragen aan een lagere recidivegraad. Verlinden noemt gevangenissen “geen recidivefabrieken” en wil alternatieve straffen waar mogelijk stimuleren. Na het protest van de magistraten lijkt de druk iets hoger en dan kan een oplossing enkel dichterbij brengen.
Het is een jarenlang aanschuren tegen onmenselijkheid. Enerzijds de roep naar hardere en langere straffen. Maar de effectiviteit hiervan wordt al decennia lang aangevochten door de wetenschap. Als emoties (wraak en vergelding) de overhand blijven nemen op rationaliteit en feiten, worden problemen zelden of nooit opgelost. In tegendeel, ze verergeren.
Ook dit lijkt een slag in het water. Misschien is de tijd gekomen om moedige maar rationele en correcte acties te ondernemen. Om het idee van straf niet langer als enige vorm van bescherming van de maatschappij te zien. Is dit alvast een ‘stapje’ in de goede richting?
2. Protest acties nemen in intensiteit toe
Vakbonden en beroepsgroepen voeren steeds luider protest. Politievakbonden dreigen met acties tegen het inzetten van het leger voor de bewaking van kerncentrales. Takeldiensten overwegen snelwegblokkades uit protest tegen onbetaalde facturen. Magistraten blijven hun protest tegen pensioenhervormingen opvoeren. Deze acties wijzen op een bredere sociale onrust.
Natuurlijk, verandering roept weerstand op. Zelfs wanneer deze overduidelijk noodzakelijk is. Dat wordt door weinigen betwist. Alleen, we zien verandering wel zitten voor anderen, maar nooit voor onszelf. Het feit dat het protest zo breed is, geeft op zichzelf aan dat de inspanningen ook breed gedragen dienen te worden. De brede protest goff lijkt me een indicatie dat men inderdaad gezocht heeft naar een eerlijke oplossing die van iedereen een inspanning vraagt.
3. Poetin kondigt eenzijdig paasbestand aan in Oekraïne
De Russische president Vladimir Poetin heeft een eenzijdig paasbestand afgekondigd in Oekraïne, geldig tijdens het orthodoxe paasweekend (20–21 april). Het Kremlin stelt dat dit een “gebaar van goodwill” is. Oekraïne reageerde sceptisch en betwijfelt de oprechtheid van het voorstel, dat geen terugtrekking van troepen inhoudt. Waarnemers vrezen dat Rusland het bestand zal gebruiken voor hergroepering.
Als de vos de passie preekt… luidde het spreekwoord ooit. Binnen het half uur heeft Rusland zij eigen akkoord geschonden. Het mag misschien niet verbazen, maar ik hecht weinig geloof aan de goede intenties van Poetin. Tot op heden hebben al zijn daden zijn woorden tegengesproken. Het zal nu wel niet anders zijn.
Geef als eerste een reactie